Een beetje Nederland en Melbourne

Dag lieve mensen in Nederland. Nog (minder dan) een maand te gaan en nog maar een week stage en dan zit mijn tijd in Australie er toch echt op. Met dit gevoel was het dus tijd om de laatste puntjes op de i te zetten en zoveel mogelijk te genieten van alles hier.

Kirsty en ik waren het in het weekend zat om in Byron te blijven en hebben daarom voor het eerst hier een fiets gehuurd. Eerst langs Woolworths en Aldi om wat lekkers te halen voor onderweg en vervolgens de fietsen gehuurd bij Nomads Byron Bay. Zij een prachtige wit-roze fiets en ik op een Hollandse oranje fiets. De fietsen zijn hier wel iets anders dan thuis, meer van die Choppers waar je half op ligt, niet ideaal als je ook de bult op moet. Maar daar gingen we dan, het was een superwarme dag maar de weersvoorspelling was bewolkt en het zou vanaf 1 uur ’s middags gaan regenen. Het er toch maar op gegokt en in de bewolking richting Broken Heads gefietst. Onderweg kwamen we langs een nationaal park dat naast Tallows Beach ligt en daar ingeslagen om eens wat nieuws te zien dan alleen een weg en huizen. Daar kwamen we een riviertje tegen en fietsen we door een heel bos met het geluid van de zee naast ons. Deed me erg denken aan het fietsen in Terschelling en Schoorl, zo anders en bijzonder is Aus dus niet altijd :p. Na een tocht van anderhalf uur kwamen we aan bij Broken Head, een mooi strand dat uitkijkt op de andere kant van de vuurtoren. Onderweg daarnaartoe een paar ontzettende heuvels op moeten fietsen, eentje zo steil dat we het maar lopend hebben gedaan. Wel leuk was dat we daarna met 40kmh naar beneden konden rollen. Op het strand geluncht en genoten van het half uurtje zon wat nog even door kwam. Helaas trok de lucht niet lang daarna dicht en was het tijd om terug te fietsen. We wilden niet de bult op dus zijn we via het strand terug gefietst naar het nationaal park om via daar naar Byron te fietsen. Heerlijk door de regen, wat een feest.. Toch echt regenseizoen, het ene moment is het stralend weer en een paar minuten daarna kan het helemaal dichttrekken onweren en met bakken uit de lucht vallen. De zon hier is ook zoiets, bewolking zorgde ervoor dat ik iets te laat door had dat ik aan het verbranden was dus ik was ’s avonds een tomaat. Nouja wat rood is wordt bruin moet je maar denken en de volgende keer toch maar wel meteen factor 50 opsmeren :’).

Spontaan twee weken geleden ook een vlucht naar Melbourne geboekt. Ik had het er met Sarah op kantoor over dat ik eigenlijk alles wel ga zien door men oostkusttrip op Melbourne na en dat verbood ze me. Meteen maar naar vluchten gekeken en tien minuten later was mijn trip naar Melbourne geboekt. Eventjes op en neer vliegen voor een weekend in je eigen land, blijft een gek idee. Afgelopen dinsdag was het dan zo ver, om 6.30AM zou ik vanaf de Gold Coast vliegen naar Melbourne. Routinier (not really) die ik ben gokte ik het er maar op om de shuttle te pakken die om 05:50 aankomt in de Gold Coast, gelukkig geen files en was ik dus mooi op tijd voor mijn vlucht, kon helaas nog net niet direct doorlopen om te boarden. Stukken beter dan een uur wachten voor niks op het vliegveld. Twee uur later landde ik om 10 uur in Melbourne (uur tijdverschil) en begon het avontuur weer om die stad te ontdekken. Het hostel was gelukkig snel gevonden, die lag op 5 minuten van het station. All Nations was voor twee dagen mijn thuis, de plek waar Sandro twee jaar geleden een half jaar heeft gewoond. Helaas heb ik de mensen die daar nu nog steeds werkten gemist.. Meteen bij de Mad Travel Desk een tour naar de Great Ocean Road geboekt en daarna de stad ontdekt. Met iphone en olloclip weer genoeg foto’s genomen voor een jaar. Weer wat kathedralen, kerken en de hoogtepunten Flinders Street Station en de Streetart lanen bezocht, weer blaren op mijn voeten gelopen en zelfs nog gewinkelt. Gelukkig is er een gratis Inner City Circle tram in Melbourne en kan je veel met de tram zien. Wat ik niet wist is dat er ’s avonds Melbourne een koude front binnen komt, ik was dus weer goed voorbereid met mijn shorts en t-shirts. Man, van dertig graden ging het ineens naar best wel koud. Die avond vroeg naar bed omdat ik denk ik de jungle fever te pakken heb en ik geen zin had om ziek te worden. Die ochtend moest ik er om 6 uur alweer uit om om 7 uur de tourbus te pakken naar de Great Ocean Road. Daar twee meiden uit Engeland ontmoet die met dezelfde bus mee gingen en daar de rest van de dag mee opgetrokken. Leuk dat zij er waren want de rest van de ‘bus’ zat vol met families en stelletjes. Melbourne ligt ‘dichtbij’ de Great Ocean Road zeggen ze dan maar het kostte ons drie uur om bij de eerste stop te komen, de 12 Apostelen. Leuk feitje, inmiddels zijn dit er niet meer twaalf maar zeven. Dit maakte het niet minder indrukwekkend, wat een uitzicht en wat een kustlijn. Supergaaf om te zien en ook weer de nodige foto’s gemaakt. Het is de vraag hoelang ze er nog zullen zijn omdat ze langzaam door erosie verwoest worden. Vanaf daar gingen we door naar de Razorback en Loch Ard Gorge. De Razorback is net zoiets als de apostelen, een grote lijmsteenformatie die de vorm heeft van een scheermesje. Loch Ard Gorge is een strand dat binnen gesloten is door de lijmsteenformaties van de kust. Het is erg bekend door het volgende verhaal.

‘Vanuit Engeland was er een zeilschip met 37 passagiers genaamd Loch Ard onderweg naar Melbourne. Vlak voordat ze land inzicht zouden hebben werden ze verrast met dichte mist en konden ze niks meer zien. Een aantal uren later toen de mist betrok waren ze dicht bij de kust van de 12 apostelen, het was toen al te laat om nog te keren en ze kwamen vast te zitten op een rif. Het schip zonk binnen 15 minuten en nam de meeste van de opvarenden met zich mee. Op twee passagiers na een jonge man en vrouw. De man bereikte de kust eerst en kwam veilig aan landt, niet lang daarna hoorde hij het geschreeuw om hulp van een vrouw en hij besloot terug de gevaarlijke zee in te gaan. Hij redde Eva en bracht haar veilig aan land. Dit was bij wat ze nu noemen Loch Ard Gorge, ze schuilden in een grot bij het strand en zodra het veilig was zocht Tom om hulp. Ze hadden geluk dat niet ver van de kust vandaan er een boerderij was de beide overlevers daarna heeft opgevangen.

Zo geschiedenisles ook weer gegeven. Gelukkig konden wij veilig op het strand staan en daarna weer de warme bus in lopen om verder te gaan naar andere mooie look out points van de kust. Op die weg ook mijn eerste duidelijke wallabi gezien, joehoee! Next stop, Cape Otway lighthouse en het National Park Otway. Daar lekker op zen Auss gebbqd, worstjes met sla en brood yumm. Hup de ligthouse op waar ik toch een klein beetje hoogtevrees van kreeg. Het waaide zo hard dat ik bang was dat het men telefoon uit men handen zou slaan.. Bij het nationaal park zijn we gestopt om koalas te zien, en jawel daar zaten de luie donders dan. Lekker in de boom te slapen op een stokkie. Wat schattig zijn die beesten, eentje zat op drie meter hoogte dus dat was perfect voor de foto’s. Verder nog bij een dorpje langs de kust gestopt en daar mensen die op inktvis visten, een zeeleeuw die volgens mij van de vangst mee probeerde te profiteren en twee grote roggen gezien. Nouja de schaduw van de rog, het water was door de wind niet helder genoeg om ze echt goed te zien. De rest van de reis was over de snelweg waardoor ik anderhalf uur lekker heb kunnen slapen, echt genieten van het uitzicht hoor. Aangekomen in het hostel even gezeten in de keuken en daar een jongen Josh en meisje ?? moeilijke Finse naam leren kennen. Zij waren ook nog niet lang in Melbourne en samen met hun ’s avonds naar de Queen Victoria Market gelopen. Ontzettend grote markt met duizenden mensen waar ze echt van alles verkopen. Daarna nog even langs de rivier in Melbourne gelopen om te genieten van alle lichtjes en kleuren van de gebouwen. Om half 1 uur lag ik in bed en wat een geluk, drie uur later ging mijn wekker. Melbourne zat er weer op en ik kon terug vliegen naar de Gold Coast, om kwart over tien was ik terug in Byron en een kwartier later zat ik doodmoe weer achter de computer om te werken. Nog zes daagjes..ik ga het wel missen, dit kantoor is veeeels te leuk.

Nog spannende verhalen uit Nederland? Nog even en dan doe ik weer mee 

Kuuuusss