Laatste week alleen

Nog een paar dagen en dan heb ik mijn kamer niet meer voor mijzelf. Dinsdag start een andere meisje, ook van het Saxion, haar stage bij de Arts Factory Lodge. Zij gaat ook in Cube 0 wonen en wordt daarmee mijn kamergenoot. Aan de ene kant hartstikke gezellig maar aan de andere kant moet ik nu toch echt mijn kamer netjes gaan houden. Gister heb ik daarom dan maar een stoffer en blik, schoonmaakdoekjes en schoonmaakmiddel gekocht. Mijn kamer was (zoals velen van jullie van mij dat wel weten) een grote chaos, in de hoeken stonden bijvoorbeeld vier vuilniszakken omdat ik nog geen zin had gehad om naar de otto’s te lopen en mijn kleding lag meer op de stapelbedden dan in de kasten. Nu zijn dit er nog maar twee en die ruim ik vanavond weg en is er nog maar 1 bed gevuld met kleding. Het ruikt er nu wel tintelfris naar citroen en de vloer is weer beloopbaar op blote voeten zonder aankoeksels.

De afgelopen weken was het net Nederland hier, het heeft nonstop geregend tot het punt dat het zwembad nog net niet overliep en het moeras naast het hostel vertweevoudigd was. De mensen in de jungle (camping van het hostel) leefden ook in een soort moeras en veel tenten zijn ondergelopen. De helft van de junglemensen sliepen daarom ‘s avonds stiekem in dormkamers of de tepees. Mede daarom heb ik vorig weekend daarom niet gesurfd maar luie hangdagen gehad in het hostel.

Vorige vrijdag (22 augustus) was Polly jarig, zij is een van de mensen waar ik sinds de eerste week in het hostel mee omga, haar verjaardag hebben we ‘s avonds uitgebreid gevierd in het hostel en daarna The Northern. The Northern is een bar/club in Byron waar veel live bands spelen en je voor niet teveel geld een biertje kan drinken (6 AU$). De beste uitvinding van The Northern is dat er aan de overkant van de straat een bakker zit dit 24 uur per dag geopend is. Niet onbelangrijk is dat ze er de lekkerste pies, pizzas en cheesecakes verkopen. Nadat de band in The Northern uitgespeeld was zijn we verder gelopen naar The Beachhotel (ook wel Beachies), bar/club dat vast zit aan een hotel. Daar voor het eerst geprobeerd om de barman net als in T Gat zelf het drankje te laten beslissen. Hier is het alleen wat minder spannend omdat ze geen shotjes verkopen in de staat New South Wales, geen idee wat ik gekregen heb maar het smaakte goed en was iets in combinatie met Ginger beer. Die zaterdag was een brakke dag en hebben we met z’n allen Pulp Fiction gekeken in de communal area van het hostel. Zondag heb ik tot twee uur in bed gelegen omdat de weersvoorspelling was dat het alweer de hele dag zou regenen. Echter, toen ik eenmaal uit mijn bed rolde zag ik dat het kraakhelder was met een prachtig zonnetje..Dag verpest dus. Het laatste uur van de zon hebben we nog wel even meegepakt, we zijn met een groep naar het strand gegaan om daar eigengemaakte Sangria te drinken en hemparmbandjes te maken (voordeel van hippies en Byron, sieraden hoef je niet te kopen er is altijd wel iemand die touw en kralen bij zich heeft haha). Twee van de jongens deden de boodschappen en kwamen terug met flessen wijn, veel fruit en zelfs een emmer om alles in te mixen. En dat zonder boodschappenlijstje, ze kunnen het wel! Helaas was het om 6 uur weer donker en daarmee koud dus maar weer op weg terug naar het hostel. Ondertussen plannen beraamd om een eigengemaakte vegetarische curry te maken. T was heeeeerlijk.
De volgende dag weer hard aan het werk. Ik ben nu fanatiek begonnen met het solliciteren voor afstudeerplekken en heb nu een stuk of 6 sollicitaties uitstaan. Helaas tot nu toe nog niet veel geluk en het is een beetje jammer dat bellen lastig is in verband met het tijdsverschil. Als iemand nog ergens wat hoort over stageplekken, laat het me weten .
Die avond hadden we een leeghuisfeest van Levi, een van de jongens van de groep. Hij was die dag van een tent naar een huis verhuisd dus dat moest gevierd worden. Voordeel van lege kamers is dat je er genoeg ruimte is om te dansen, nadeel was dat de vloer glad was en iedereen daardoor wel een paar keer onderuit ging. Van onder naar boven van links naar rechts op de foto in het lege huis: (Aaron – Scott) (Polly – ik – Thom – Toni – Whitney) (Levi – Michael – Katie).

De groepsfoto op het strand is van een paar weken geleden, een groot deel van die groep is inmiddels alweer verder getrokken. Van onder naar boven van links naar rechts op die foto: (Aaron) (Sasha – Lucy – Phyllis – Quentin – Toni) (ik – Gabe – Malin).
De vaste groep waar we het meest mee omgaan tot nu toe bestaat uit Polly, Toni, Aaron (die nu voor werk een aantal weken weer weg is), Thom, Levi, Katie en Whitney. Maar er zijn altijd wel nieuwe mensen die erbij zijn, gezelligheid!
De afgelopen twee dagen heb ik eindelijk wat rust gepakt, op tijd naar bed gegaan en voor de verandering niet gedronken :p. Ook begin ik beter te koken, mijn menu van pasta en rijst heeft zich uitgebreid met pannekoeken, curries, salads en aardappels/bacon/spruitjes. En dit kan alleen maar beter worden omdat ik gister een blender (voor smoothies) en een pan online besteld heb. Dankzij Papa en Linde kan ik nu in stijl slapen (roze twente shirt) en eindelijk de nepkaas verruilen voor echte kaas omdat ik een kaasschaaf van ze gekregen heb. Over functionele cadeaus gesproken.

Updates over stage, daar zit ik hier natuurlijk voor, zijn minder spannend. Eigenlijk gaat alles nog erg goed, mijn stagebegeleider zit nu in Europa tot het einde van September dus hebben Sarah, Laura en ik het rijk voor ons alleen. Laura is vandaag net terug van haar vakantie naar Nieuw Zeeland en Sarah gaat morgen op vakantie naar Amerika. Ze wisselen elkaar dus mooi af. Gister was het wel chaos op werk. Rond 1 uur ging ik naar de Subway om voor Sarah en mij lunch te halen, ook hier hebben ze die ideale 2voor1 vouchers op de achterkant van bonnetjes). Toen ik terug kwam zat iedereen niks te doen en bleek de stroom uitgevallen te zijn, blijkbaar waren er twee bomen door de wind op de elektriciteitskabels gevallen dus het zou nog wel een paar uur duren voor de stroom terug kwam. Zonder internet kunnen we hier niks, zelfs de telefoonlijn loopt via het internet. Iedereen van het kantoor ging naar huis om daar mails te kunnen beantwoorden maar er moesten wel twee mensen achter blijven voor het geval de stroom voor zes uur weer terug was. Je raadt het al, 1 daarvan was ik en Vanessa (geweldig gestoorde Duitser) was de andere. Mijn boek er maar bij gepakt (De Divergent serie heb ik nu op 100 pagina’s na uitgelezen) en gewacht tot de elektriciteit een teken van leven gaf. En natuurlijk net nadat Vanessa en ik besloten hadden om rond half zes weg te gaan omdat het dan donker zou worden begonnen er beeldschermlampjes te knipperen..het is ook ongelovelijk. Voordeel was dat het hele system nog van slag was, de IT-man naar huis was en wij daardoor alsnog om half zes vrij waren.

Genoeg infooo voor nu, liefs groetjes en knnuffelss!