Kerst in aantocht

De december maand Is aangebroken en daarmee komt kerst en nieuw jaar ook dichterbij. Om te huilen want dat betekent ook dat het nog minder dan twee maand is voordat ik weer naar huis gaan. De tijd vliegt voorbij en kan het niet geloven dat er al vier maand op zitten. Het is nu de dag voor pakjesavond en dat slaan we maar over dit jaar, Roos en ik hebben ons wel volgegeten in de opgestuurde pepernoten, marsepein en chocola. Abbonnementje op de sportschool als ik terug kom kan geen kwaad, kom aan bij het vaderland hier. Pas straks niet meer in men lange broeken haha maargoed probleem voor later.

Omdat het bijna kerst is hadden we vorige week vrijdag een Christmas Party vanuit Mojosurf, het bedrijf dat hier bij in het pand zit. Het was een verassing wat we zouden doen en we wisten alleen dat we elkaar zouden meeten bij de Buddha Bar na zes uur voor een drankje. Na werk dus naar de buren gegaan en daar kregen we allemaal een rood bandje en konden we drinken wat we wilden. Ellen, Kirsty, Katie en Lois waren er ook (meiden vanuit het hostel) dus wij waren als arme backpackers dolgelukkig en leefden ons uit met Gin Tonics en Vodka Soda’s, ontbetaalbaar normaal. Rond een uur of 8 half 9 werden we allemaal opgetrommeld om vervolgens met een bus verder te reizen. Met een groep van 40 gingen we op reis, in een dertigpersoonsbus. En met het welkomstwoordje van Nat, de eigenaar/baas van Mojo, gingen we op pad: Welcome to the Christmas party, this company has grown so big that I don’t even know half of ya cunts. Om vervolgens de volgende waarschuwing te geven: There is just one rule while we are on this bus, if we get pulled over by the cops I suggest you all to fucking run. This is no joke, you RUN! Daarna werden er allerlei drankjes en cadeaus uitgedeeld (lees: bier, champagne, dildo’s, bubbelblaas en waterpistolen) en reden we naar Cheeky Monks. Het werd al aardig gezellig in de bus en in Cheekys kregen we weer een gratis drankje. Tegen die tijd had iedereen of al aardig veel gedronken of teveel verschillende dingen door elkaar gedronken en was alleen de buschauffeur nog nuchter. Niet veel later was dan ook de eerste aan de beurt die kotste in de bus, Nat kon daarop alleen maar zeggen dat die trots was en dat hij zich zou schamen als dit soort dingen niet zouden gebeuren. Je kan je dus wel voorstellen hoe de rest van de avond verliep. We hebben nog vier andere stops gemaakt. Ergens bij een hotel/bar in Brunswick Heads waar we er naar een uur als groep werden uitgegooid. Een stop bij de plek waar ze skydives doen, daar stripte het halve bedrijf en plaste er iemand in de bus. Vervolgens bij Vanessa’s huis, die heeft een prachtig huis op de heuvels hier waardoor je uitkijkt over Lennox Head en Byron, met een natuurlijk zwembad. Aangezien dat iedereen toch al half uit de kleren was hebben ze er daar een poolparty van gemaakt. Een telefoon is hier gesneuveld en Katie, een intern voor Mojo, is haar broek en onderbroek daar kwijt geraakt. Nat heeft haar in een handdoek moeten rollen dus de rest van de avond heeft zij hierin verder gefeest. Op naar de laatste stop, de ‘binnenstad’ van Byron bij Abrakebabra voor een kebab. Hongerig als we waren ons daar uitgeleefd en daarna werden we met de bus veilig terug gebracht naar de Arts. Een keer wat anders dan de werkfeestjes in Nederland. De volgende dag stond ik uiteraard weer fris en fruitig op kantoor. Weer een avond om nooit te vergeten.

Na vier maand in Byron is het lastig om aan de sleur te ontsnappen, hoe leuk en gezellig het hostel leven ook is de Arts Factory heeft de neiging om je niks te laten doen en daar worden we allemaal onderhand een beetje chagrijnig van. We zijn allemaal wel toe aan avontuur en daarom zijn Toni en ik dinsdag gaan vissen. Met hengels in onze hand en visvoer (lees: mais, garnalen en brood) gingen we op pad naar de Belongil River, dit is een rivier die uitmond op zee. We hadden gehoord dat er ergens een spoorbrug de rivier oversteekt dus dat was ons einddoel, op de rails zitten en ondertussen ons hengeltje uitwerpen in de rivier onder ons. Geen paniek de trein rijdt al jaren niet meer. Helaas, na 2 uur rondgelopen te hebben hadden we die verrekte brug nog niet gevonden en het toen maar opgegeven en een plekje naast de rivier gezocht. De vangst van de dag: een houten plank, blaadjes, zeewier, een krab die er vervolgens vandoor racede met zen maiskorrel en twee vissen die aan ons aas hapten en vervolgens met haak en al er van door zwommen. Kortom een geslaagde dag... Dit heeft trouwens vier uur geduurd en het positieve was dat we allebei iets zijn bijgebruind.

Nog iets om uit Byron te ontsnappen ik heb het boeken van mijn tours bijna rond, alleen nog afbetalen en inboeken en dan ben ik klaar. Het plan nu is om op Boxing Day naar Cairns te vliegen. Daar ben ik dan twee dagen om te snorkelen in het Great Barrier Reef, vanuit Cairns ga ik naar onder naar Mission Beach voor een SKYDIVE. Hopelijk land ik veilig om vervolgens door te reizen naar Townsville waar ik de boot naar Maggie Island (Magnetic Island) pak om het nieuwe jaar in te luiden met een beach party. Hup de boot weer op op nieuwjaarsdag en door naar onder naar Airlie Beach voor mijn Clipper Whitsundays tour..twee dagen en twee nachten op een zeilboot met alweer feestjes. Na de Clipper kom ik bij het laatste gedeelte aan, de Fraser Island tour waarbij je 3 dagen op het grootste zandeiland van de wereld verblijft. Helaas is het daarna zo ver, terug naar Byron om mijn spullen te pakken en daarna op naar Cairns om terug te vliegen naar het koude Nederland.